Standardy ochrony małoletnich

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH

BEZPIECZEŃSTWO I OCHRONA MAŁOLETNICH PRZED PRZEMOCĄ

 

POLITYKA OCHRONY DZIECI PRZED KRZYWDZENIEM

                                                          

 

Postanowienia ogólne

Standardy ochrony małoletnich są narzędziem służącym eliminowaniu ryzyka popełniania nadużyć wobec małoletnich, a ich przestrzeganie pozwala zminimalizować ryzyko wystąpienia nadużyć w relacjach
z dziećmi.

Opieka nad dziećmi to troska o ich godność, dobro fizyczne oraz psychiczne. Wszyscy członkowie personelu biorą na siebie tę odpowiedzialność, zwłaszcza, że okoliczności krzywdzenia małoletnich może być wiele. Małoletni mogą zostać wykorzystani w domu, w instytucji, w swoim środowisku, przez znajomego, rzadziej przez osobę nieznaną. Mogą zostać wykorzystani przez jednego lub kilku dorosłych, albo też przez innego małoletniego lub kilku małoletnich. Ktoś może wykorzystać małoletniego wyrządzając mu krzywdę i ktoś może być winnym zaniedbania, nie interweniując w celu przeciwdziałaniu krzywdzie.

Celem Standardów Ochrony Małoletnich jest:

1. Zapewnienie bezpieczeństwa małoletnim powierzonym Szkole w Biedrusku oraz współpracującymi z nim instytucjom.
2. Udzielenie rodzicom lub prawnym opiekunom małoletnich moralnej pewności co do stosowania
   w szkolnej praktyce pedagogicznej najwyższych standardów dobra i bezpieczeństwa wychowanków: słuchania dzieci, szacunku wobec nich jako osób, doceniania ich wysiłków i osiągnięć, angażowania ich w procesy decyzyjne, zachęcania do podejmowania działań oraz pozytywnego motywowania ich do tego.

 

Cały personel placówki, w tym pracownicy instytucji, stażyści oraz praktykanci znają treść dokumentu „Standardy ochrony dzieci” oraz stosują je w praktyce.

Pracownicy realizują wyżej wymienione cele zgodnie ze swoimi kompetencjami, obowiązującym prawem oraz przepisami wewnętrznymi placówki.

 Rozdział I

Słownik terminów

1. DANE OSOBOWE – informacje dotyczące ucznia szkoły umożliwiające jego identyfikację.
2. DYREKTOR – rozumie się przez to: przełożonego (dyrektor Zespołu Szkół w Biedrusku), czyli osobę kierującą placówką i zatrudnioną tam grupą ludzi.
3. DZIECI O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH – dzieci, które potrzebują rozpoznania i zaspokajania potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wynikających z następujących czynników: szczególnych uzdolnień, niepełnosprawności, niedostosowania społecznego, choroby przewlekłej, specyficznych trudności w uczeniu się, zaburzeń komunikacji językowej, niepowodzeń edukacyjnych, sytuacji kryzysowych lub traumatycznych, zaniedbań środowiskowych, które są związaną z sytuacją bytową dziecka, oraz trudności adaptacyjnych, które wynikają z różnic kulturowych lub ze zmiany środowiska edukacyjnego.
4. INSTYTUCJA – każda firma/ organizacja/ instytucja itp. współpracująca ze szkołą.
5. MAŁOLETNI/ DZIECKO – wychowanek Szkoły w Biedrusku, który nie ukończył 18 roku życia.
6. NAUCZYCIEL/ WYCHOWAWCA – członek personelu, którego zadaniem jest prowadzenie zajęć
   o charakterze dydaktycznym, opiekuńczym i wychowawczym na podstawie stosunku pracy.
7. OPIEKUN DZIECKA – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, albo inna osoba uprawniona do reprezentacji na podstawie przepisów szczególnych lub orzeczenia sądu (w tym: rodzina zastępcza).
8. OSOBA ODPOWIEDZIALNA ZA POLITYKĘ OCHRONY DZIECI (OSOBA WYZNACZONA) – pracownik wyznaczony przez dyrektora, który sprawuje nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci w placówce.
9. PERSONEL – wszystkie osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia a także osoby podejmujące obowiązki na zasadach wolontariatu, trenerzy, animatorzy, praktykanci, stażyści.
10. PRACOWNIK – osoba pełnoletnia, zatrudniona na umowę o pracę.
11. WYKORZYSTANIE (zamiennie: przemoc, molestowanie, nadużycie, prześladowanie) – to forma krzywdzenia polegająca na wywieraniu wpływu na proces myślowy, zachowanie lub stan fizyczny osoby, nawet przy zaistnieniu przyzwolenia z jej strony. Wyróżnia się wykorzystanie (przemoc) fizyczne, psychiczne, seksualne, cyberprzemoc i zaniedbanie:
    1. Wykorzystywanie fizyczne/ przemoc fizyczna – to każda forma niewłaściwego, nieprzypadkowego naruszenia nietykalności cielesnej małoletniego, zarówno zamierzonego, jak i wynikającego z zaniedbania opieki nad małoletnim (jak np. potrząsanie dzieckiem
       w formie kary, bicie, rzucanie, oszałamianie różnymi środkami, powodowanie oparzeń, topienie, duszenie lub inne używanie siły fizycznej). Do krzywdy fizycznej może dojść także wtedy, gdy rodzic lub opiekun prawny zatai objawy choroby nieletniego lub świadomie przyczyni się do niej.
    2. Wykorzystywanie psychiczne/ przemoc psychiczna polega na uporczywym niewłaściwym traktowaniu emocjonalnym małoletniego, powodującym poważne i trwałe defekty w jego rozwoju emocjonalnym. W psychice małoletniego może się kodować przekaz, iż nie ma on żadnej wartości lub poczucie, że nie jest kochany ani akceptowany, albo że ma wartość jedynie wtedy, gdy odpowiada zadowalająco na potrzeby innych. Wykorzystanie lub przemoc psychiczna może polegać na stawianiu wymagań nieodpowiednich do wieku i rozwoju małoletniego. Mogą to być relacje, które przekraczają jego zdolności rozwojowe, czy też nadopiekuńczość lub ograniczenie możliwości odkrywania i uczenia się. Wykorzystanie emocjonalne przejawia się także poprzez zamknięcie nieletniego na normalne relacje, ma też miejsce wtedy, gdy małoletni widzą złe traktowanie innych, co może prowadzić do tego, że będą się czuli zagrożeni. Do tej kategorii należy również demoralizowanie małoletnich.
    3. O wykorzystywaniu seksualnym/ przemocy seksualnej mówimy w sytuacji, gdy dziecko świadomie lub nieświadomie zostaje użyte przez inną osobę w celu pobudzenia lub zaspokojenia seksualnego tejże osoby lub osób trzecich. Rozróżnia się tu wykorzystanie
       z fizycznym dotykiem i bez dotyku. Wykorzystanie z użyciem kontaktu fizycznego obejmuje penetrację lub akty niepenetrujące (obmacywanie, pieszczoty, pocałunki itd.). Wykorzystanie seksualne małoletniego bez używania dotyku ma miejsce wtedy, gdy małoletni jest fotografowany lub filmowany dla celów pornograficznych, prezentowane są mu treści erotyczne, jest świadkiem ekshibicjonizmu, jest konfrontowany z obscenicznym językiem lub nieprzyzwoitymi obrazami albo zachęcany, by zachowywał się w sposób seksualnie niewłaściwy.
    4. Cyberprzemoc to wszelka przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych – komunikatorów, chatów, stron internetowych, blogów, SMS-ów, MMS-ów.
    5. Zaniedbanie – pozbawienie małoletniego określonego dobra, powodujące znaczącą szkodę lub osłabienie jego rozwoju. W tej kategorii mieści się m. in. pozbawienie żywności, ubrania, ciepła, środków higieny, stymulacji intelektualnej, opieki, poczucia bezpieczeństwa, przyjaznych uczuć, opieki medycznej. Równie poważnym aktem zaniedbania jest niechronienie nieletniego przed szkodami fizycznymi i psychicznymi, przed niebezpieczeństwami, niezapewnienie mu odpowiedniej pomocy, w tym powierzenie go ludziom, którzy nie zapewniają mu odpowiedniej opieki medycznej i leczenia. Zaniedbywanie staje się widoczne dopiero w perspektywie dłuższego okresu czasu. Symptomami, które mogą świadczyć o zaniedbywaniu dziecka są m. in. niepokojąco mały wzrost lub masa ciała dziecka, czy też jego notoryczna nieobecność w szkole. Zaniedbanie może wystąpić już w okresie ciąży z powodu używania przez matkę środków uzależniających.
12. ZESPÓŁ INTERWENCYJNY/ INTERDYSCYPLINARNY – zespół pracowników powołany przez dyrektora w przypadku zaistnienia krzywdzenia dzieci.
13. ZGODA RODZICA/ PRAWNEGO OPIEKUNA DZIECKA – zgoda rodziców/ prawnych opiekunów dziecka. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami/ opiekunami otrzymują informacje o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno – opiekuńczy.

 

Rozdział II

Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich

 

1. W kontaktach z uczniami:

1. Pracownicy placówki zobowiązani są do odnoszenia się z szacunkiem do dziecka, wydając dziecku polecenia rzeczowo, jasno i konkretnie.
2. Pracownicy zobowiązani są do spokojnego tłumaczenia dziecku.
3. Personel placówki pamięta, że pierwszymi i głównymi wychowawcami dzieci są rodzice/opiekunowie prawni, szanuje ich prawa oraz wspomaga w procesie wychowania.
4. Pracownicy szkoły traktują każde dziecko indywidualnie, starając się rozumieć jego potrzeby i wspomagają jego możliwości.
5. Poprzez działania pedagogiczne i własną postawę, wspomagają dziecko w procesie integralnego rozwoju oraz czynią je współuczestnikiem i współtwórcą tego procesu.
6. Stosunek pracowników do dziecka cechuje: życzliwość, wyrozumiałość i cierpliwość, a jednocześnie stanowczość i konsekwencja w stosowaniu ustalonych kryteriów wymagań.
7. Pracowników obowiązuje obiektywizm, bezinteresowność i sprawiedliwość w traktowaniu każdego dziecka bez względu na okoliczności.

 

2. Kontakt fizyczny w relacji dziecko – pracownik szkoły:

1. Szkoła zapewnia bezpieczne warunki przebywania, w tym ochronę zdrowia dziecka w szkole.
2. Personel szkoły ma prawo przytulać dziecko lub pomagać dziecku w wykonywaniu ćwiczeń sprawnościowych, zadań ruchowych oraz zajęć manualnych – tylko za zgodą dziecka i z jego inicjatywy.
3. W sytuacji zagrożenia wypadkiem, kontuzją, urazem, itp., personel szkoły ma prawo: zdecydowanie, ale nie gwałtowanie odsunąć dziecko od źródła zagrożenia, wyprowadzić dziecko lub przenieść je w bezpieczne miejsce, stanowczo, ale nie gwałtownie odebrać dziecku przedmiot zagrażający jego zdrowiu, o ile okoliczności pozwolą, powinien wyjaśnić dziecku przyczyny swoich działań.
4. Na wypadek sytuacji ratowania zdrowia i życia dziecka wszyscy pracownicy placówki (są przeszkalani w zakresie udzielania pierwszej pomocy oraz stosują odpowiednią procedurę obowiązującą w szkole) mają prawo i obowiązek w tych okolicznościach udzielić bezpośredniej pomocy dziecku.
5. Zabrania się personelowi szkoły:
   1. bicia, szturchania, popychania oraz w jakikolwiek sposób naruszania nietykalności fizycznej dziecka,
   2. dotykania dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny,
   3. angażowania się w takie aktywności, jak łaskotanie, symulowanie walki z dzieckiem, organizowania brutalnych zabaw,
   4. utrzymywania jakiegokolwiek kontaktu fizycznego z dzieckiem powstałego w związku z wykorzystaniem nierównomiernej relacji pomiędzy pracownikiem a dzieckiem lub połączonego z wręczaniem, otrzymywaniem jakichkolwiek form gratyfikacji – materialnej i niematerialnej,
   5. spania z dzieckiem w jednym łóżku lub w jednym pokoju podczas wyjazdów.

 

3. Komunikacja personelu z dzieckiem:

Personel:

1. Zawsze zwraca się do dziecka po imieniu,
2. Mówi do dziecka spokojnie, nie podnosi głosu,
3. Używa języka zrozumiałego dla dziecka, a zarazem poprawnego pod względem reguł językowych,
4. Nie używa słów i wyrażeń niecenzuralnych,
5. Nie etykietuje dziecka, nie ośmiesza go i nie upokarza,
6. Nie używa wobec dziecka przemocy psychicznej, nie grozi dziecku i nie straszy, aby uzyskać posłuszeństwo – uprzedza dziecko o wszystkich swoich wobec niego zamierzeniach,
7. Nie ocenia postępowania rodziców dziecka w jego obecności,
8. Nigdy nie pozostawia dziecka bez wyjaśnienia – tłumaczy swoje decyzje,
9. Nigdy nie pozostaje obojętnym na wyrażoną przez dziecko chęć nawiązania kontaktu, rozmowy,
10. Zachęca dziecko do mówienia,
11. Wszystkie dzieci traktuje jednakowo, bez względu na kolor skóry, pochodzenie, środowisko społeczne, tradycje kulturowe i religijne, status materialny, stan zdrowia, wygląd, zachowanie, itp.

 

4. Zasady komunikacji personelu z rodzicami/ opiekunami dzieci:

1. Komunikacja  między rodzicami a personelem szkoły powinna być zawsze oparta na szacunku, szczerości i wzajemnym wysłuchaniu.

2. Rodzice i personel powinni stosować się zawsze do podziału ról i nie wchodzić w swoje role i kompetencje.

3. Rodzice wspierają personel, a personel wspiera rodziców. Zabronione jest podważanie wzajemnie swojego autorytetu w oczach dziecka.

 

5. Zasady kontaktu personelu poza godzinami pracy lub online.

1. Co do zasady kontakty pracowników z dziećmi powinny odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów edukacyjnych lub wychowawczych.

2.  Zakazane jest zapraszanie dzieci do miejsca zamieszkania pracownika oraz spotykanie się z nimi poza godzinami pracy. Obejmuje to także kontakty z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych, chatroomy, nieoficjalne grupy zamknięte tzw „grupy klasowe”).

3. Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami lub opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-dziennik, telefon służbowy).

4. Jeśli zachodzi konieczność spotkania z dziećmi poza godzinami pracy, bezwzględnie należy poinformować o tym Dyrektora szkoły, a rodzice/opiekunowie prawni dzieci muszą wyrazić zgodę na taki kontakt. Udzielona zgoda musi być wyraźna.

6. Zakazuje się nawiązywania kontaktów z dziećmi poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych z wykorzystaniem prywatnych kont pracowników.

 

6. Metody wychowawcze stosowane w szkole:

1. Procesy edukacyjne organizowane w szkole są zgodne z podstawą programową, zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy umysłowej, na poziomie możliwości psychofizycznych dzieci oraz zgodnie z tempem ich rozwoju.
2. W szkole relacje oparte są na wzajemnym szacunku.
3. W szkole stosowane są zasady ujęte w Statucie Szkoły, które mają na celu wzmacnianie pozytywnych zachowań i eliminowanie negatywnych..
4. Wobec dzieci stosowane są nagrody i kary na zasadach przewidzianych w Statucie Szkoły, z uwzględnieniem praw dziecka i poszanowaniem jego godności.

 

Rozdział III

Zachowania niedozwolone w relacjach pomiędzy dziećmi:

 

1. używanie przemocy fizycznej wobec innych dzieci, w szczególności bicie, szturchanie, popychanie;

2. dyskryminacja innych dzieci z jakiegokolwiek powodu np. wyglądu, zachowania, wyznania;

3. granie lub propagowanie niebezpiecznych gier lub zabaw, w tym nakłaniających do przemocy lub samookaleczenia;

4. rozpowszechnianie treści niebezpiecznych lub niedozwolonych w tym:

- treści obrazujące przemoc, obrażenia fizyczne lub śmierć (wypadki drogowe, okrucieństwo wobec zwierząt),

- treści nawołujące do samookaleczeń lub samobójstw, bądź zachowań szkodliwych dla zdrowia, czy też zażywania niebezpiecznych substancji,

- treści dyskryminacyjne, zawierające postawy wrogości, nienawiści,

- treści pornograficzne.

4. stosowanie cyberprzemocy

5. stosowanie mowy nienawiści w internecie;

6. używanie wulgarnego języka wobec innych, obrażanie, dokuczanie, wyzywanie;

7. udostępnianie lub namawianie do spożywania bądź używania substancji niedozwolonych takich jak alkohol, narkotyki, papierosy lub inne podobnie działające substancje

8. zastraszanie, wymuszanie określonego zachowania poprzez groźby,

9. poniżanie, wyśmiewanie.

 

 

Rozdział IV

Określenia sposobu postępowania w przypadku podejrzenia lub zaistnienia sytuacji krzywdzenia dziecka

 

 

1. Pracownicy placówki posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka przez pracowników szkoły wychowawca lub psycholog pracujący w  szkole podejmują rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy (załącznik nr 1 do niniejszych Standardów).
3. Pracownicy szkoły monitorują sytuację i dobrostan dzieci poprzez rozmowy i współpracę z instytucjami, które udzielają pomocy dziecku.

 

Rozdział V

Procedury interwencji w przypadku naruszenia Standardów ochrony małoletnich

 

1.

1. W sytuacji, gdy zagrożone jest zdrowie lub życie dziecka, każda osoba będąca świadkiem takiej sytuacji zobowiązana jest do niezwłocznej reakcji.
2. W przypadku uzyskania informacji lub zauważenia przez pracownika szkoły, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania pozyskanej informacji osobie wyznaczonej. Osoba wyznaczona przekazuje informację dyrektorowi oraz wpisuje informację o zdarzeniu do rejestru interwencji.
3. Zgłoszona sprawa poddana jest wyjaśnieniu przez wychowawcę (na poziomie klasy), osobę wyznaczoną
   i dyrektora (gdy wykracza poza klasę). Pracownicy wyjaśniający sprawę podejmują następujące działania:

- przeprowadzają rozmowę z pokrzywdzonym dzieckiem,

- przeprowadzają rozmowę z innymi osobami, które pomogą w ocenie sytuacji,

- psycholog/ wychowawca lub dyrektor zaprasza opiekunów dziecka, którego krzywdzenie domniemywa i informuje ich o podejrzeniu.

4. Wychowawca/osoba wyznaczona sporządza opis sytuacji szkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami i rodzicami oraz stwarza plan pomocy dziecku.

Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

- działań, jakie szkoła podejmuje w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa,

- wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,

- skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.

 

2.

Wychowawca/osoba wyznaczona informuje dyrektora oraz rodziców/ opiekunów prawnych o stwierdzeniu podejrzenia naruszenia Standardów ochrony małoletnich. Rodziców/ opiekunów dziecka informuje się w formie pisemnej.

 

3.

1. W przypadkach wymagających interwencji (np. stwierdzenia krzywdzenia dziecka przez członków rodziny lub w przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, gdy przypadek ma poważny lub skomplikowany charakter) dyrektor może powołać zespół interwencyjny, w skład którego wchodzą: psycholog, wychowawca dziecka, dyrektor, osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Małoletnich w placówce. Dyrektor może powołać w skład zespołu interwencyjnego także inne osoby, które posiadają wiedzę na temat dziecka, sytuacji, bądź mają odpowiednie kompetencje pomocne w pracach zespołu.
2. Zespół interwencyjny sporządza plan pomocy dziecku, na podstawie wiedzy posiadanej przez członków zespołu. Plan pomocy dziecku jest przedstawiany opiekunom dziecka z zaleceniem współpracy przy jego realizacji. Rodziców/ opiekunów dziecka informuje się w formie pisemnej.
3. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka (np. wobec pracownika szkoły), powołanie zespołu jest obligatoryjne. Zespół interdyscyplinarny zaprasza opiekunów dziecka na spotkanie, w celu omówienia zgłaszanego podejrzenia. Z przebiegu spotkania sporządza się protokół.
4. Dyrektor przeprowadza rozmowę z pracownikiem, informując go o posiadanej relacji ze zdarzenia
   i o obowiązku złożenia zawiadomienia policji lub do prokuratury (w uzasadnionych przypadkach). Pracownika informuje się w formie pisemnej.
5. Dyrektor placówki składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury, gdy istnieje podejrzenie, że czyn dokonany przez pracownika wypełnia znamiona czynu zabronionego.

 

4.

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia w domu rodzinnym dziecka, informuje się opiekunów dziecka
   o obowiązku placówki polegającym na zgłoszeniu podejrzenia naruszenia Standardów Ochrony Małoletnich do odpowiedniej instytucji (MOPS, prokuratura, policja lub sąd rodzinno – opiekuńczy).
2. Dyrektor/pracownik szkoły składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa (do prokuratury, policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny – załącznik nr 3 do Sądu Rejonowego, Wydziału Rodzinnego i Nieletnich lub przesyła formularz „Niebieska Karta”).
3. Składający zawiadomienie ma obowiązek zrobić kopie sporządzonej i przekazywanej instytucjom dokumentacji i przekazać ją osobie wyznaczonej (jeśli osobą składającą lub przygotowującą zawiadomienie nie jest osoba wyznaczona).
4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji, do której zostało skierowane zawiadomienie.
5. Opiekunów prawnych dziecka informuje się na piśmie o podjętych działaniach związanych ze zgłoszeniem do odpowiednich instytucji zaistniałej sytuacji.

 

5.

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez rówieśników/ inne dzieci informuje się bezzwłocznie wychowawcę lub osobę wyznaczoną. Wychowawca lub osoba wyznaczona informuje Dyrektora.

2. Wychowawca lub osoba wyznaczona przeprowadza rozmowę zarówno z dzieckiem, które doznało krzywdy jak i z dzieckiem/ dziećmi podejrzanymi o krzywdzenie. Wychowawca lub osoba wyznaczona informuje rodziców dziecka, które było krzywdzone oraz dziecka podejrzanego o krzywdzenie, i stosownie do okoliczności, przeprowadza z nimi rozmowę.

3. Po przeprowadzeniu rozmów wychowawca lub osoba wyznaczona opracowuje plan pomocy dziecku.

4. W przypadku bardziej skomplikowanym, bądź w przypadku bezskuteczności podejmowanych działań, wychowawca zgłasza problem osobie wyznaczonej lub Dyrektorowi. Dyrektor przedstawia problem na zebraniu rady pedagogicznej i wraz z nauczycielami podejmuje dalsze działania w celu rozwiązania problemu.

 

6.

1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 4 do niniejszych Standardów. Kartę załącza się do dokumentacji dziecka w szkole.
2. Wszyscy pracownicy szkoły i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych pozyskały informację o krzywdzeniu dziecka, lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając przekazywanie informacji uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

 

Rozdział VI

Sposób ochrony danych osobowych i wizerunku dziecka

 

 1. Zasady przetwarzania danych osobowych dzieci

1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/679 oraz przyjętej w ramach placówki Polityce Bezpieczeństwa Ochrony Danych Osobowych.
2. Pracownik szkoły ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
4. Pracownik szkoły jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka i udostępniania tych danych w ramach pracy w zespole interwencyjnym.

 

2. Zasady ochrony wizerunku dziecka:

1. Szkoła, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
2. Pracownik szkoły nie udostępnia informacji o dziecku i jego sytuacji rodzinnej osobom postronnym (np. przedstawicielom mediów).
3. Pracownik szkoły nie umożliwia osobom postronnym utrwalania wizerunku dziecka na terenie instytucji bez pisemnej zgody opiekunów dziecka.
4. Pracownik szkoły nie wypowiada się w kontakcie z osobami postronnymi o sprawie dziecka lub jego opiekuna.
5. Pracownik szkoły, w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może wypowiedzieć się w kontakcie
   z osobami postronnymi (np. przedstawicielami mediów) o sprawie dziecka lub jego opiekuna – po wyrażeniu pisemnej zgody przez opiekuna dziecka.

 

3.

1. W celu realizacji materiału medialnego można udostępnić mediom wybrane pomieszczenia placówki. Decyzję w sprawie udostępnienia pomieszczenia podejmuje dyrektor.
2. Dyrektor placówki, podejmując decyzję, o której mowa w punkcie poprzedzającym, poleca pracownikowi placówki przygotować wybrane pomieszczenie szkoły w celu realizacji materiału medialnego w taki sposób, by uniemożliwić filmowanie przebywających na terenie szkoły dzieci.
3. W celu uzyskania zgody opiekuna dziecka na utrwalanie wizerunku dziecka, pracownik szkoły może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.

 

4.

1. Upublicznienie przez pracownika szkoły wizerunku dziecka, utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio – wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka.
2. Utrwalenie wizerunku dziecka dokonuje się tylko przy użyciu urządzeń stanowiących własność placówki. Nie wykorzystuje się do tego prywatnych aparatów.

 

Rozdział VII

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet.

 

1. 

1.  Szkoła umożliwia dostęp do internetu swoim pracownikom i dzieciom. Dostęp jest możliwy w godzinach otwarcia placówki.
2. Szkoła, zapewniając dzieciom dostęp do Internetu, jest zobowiązana podejmować działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju; sieć jest monitorowana w ramach projektu OSE, tak, by możliwe było zidentyfikowanie sprawców ewentualnych nadużyć. Rozwiązania organizacyjne na poziomie placówki bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa oraz możliwościach finansowych i kompetencyjnych placówki.
3. Dyrektor wyznacza osobę odpowiedzialną za bezpieczeństwo sieci w placówce. Do jej obowiązków należą w szczególności:
   1.  Zabezpieczenie sieci internetowej placówki przed niebezpiecznymi treściami poprzez konfigurację reguł i listy stron dozwolonych.
   2. Aktualizowanie oprogramowania w miarę potrzeb, jeżeli to możliwe poprzez uruchomienie automatycznych aktualizacji.
   3. Regularne skanowanie urządzeń w poszukiwaniu niedozwolonych treści i oprogramowania. W przypadku znalezienia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik we współpracy
      z nauczycielami prowadzącymi zajęcia stara się ustalić kto korzystał z komputera w czasie ich wprowadzenia. Informację o dziecku, które korzystało z komputera w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik przekazuje osobie wyznaczonej i dyrektorowi, którzy aranżują dla dziecka rozmowę z psychologiem lub pedagogiem na temat bezpieczeństwa w Internecie. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej rozmowy psycholog/pedagog uzyska informacje, że dziecko jest krzywdzone, podejmuje działania opisane w procedurze interwencji.
   4. Ustalanie zakresu uprawnień na komputerach. Pracownicy pracują na osobnych kontach, odrębnych od tych, z których korzystają dzieci.
   5. Informowanie innych pracowników prowadzących zajęcia o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu, które będą przekazywane dzieciom w ramach zajęć z informatyki, godzin wychowawczych, akcji promujących bezpieczne korzystanie z internetu w szkole.
   6.  W miarę możliwości przeprowadza z dziećmi cykliczne warsztaty dotyczące bezpiecznego korzystania z Internetu.

4. Placówka zapewnia stały dostęp do materiałów edukacyjnych, dotyczących bezpiecznego korzystania
z internetu oraz propaguje materiały instytucji Państwowych takie jak np. https://www.saferinternet.pl/

 

2. Procedura ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w internecie lub utrwalonymi w innej formie

1. Przez szkodliwe treści należy rozumieć takie materiały, które mogą wywoływać negatywne emocje
   u małoletniego odbiorcy lub promują niebezpieczne zachowania. Można do nich zaliczyć:
   1. treści pornograficzne dostępne bez żadnego ostrzeżenia, w tym tzw. pornografię dziecięcą, czyli materiały prezentujące seksualne wykorzystywanie dzieci;
   2. treści obrazujące przemoc, obrażenia fizyczne, deformacje ciała, np. zdjęcia lub filmy przedstawiające ofiary wypadków, okrucieństwo wobec zwierząt;
   3. treści nawołujące do samookaleczeń lub samobójstw, bądź zachowań szkodliwych dla zdrowia, np. ruch pro-ana, zachęcanie do zażywania niebezpiecznych substancji np. leków czy narkotyków;
   4. treści dyskryminacyjne, nawołujące do wrogości, a nawet nienawiści wobec różnych grup społecznych lub jednostek.
2. W celu ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi zaleca się, aby:
   1. Komputer przeznaczony dla dziecka był wyposażony w program filtrujący, pozwalający na uchronienie dziecka przed kontaktem ze szkodliwymi treściami. Im młodsze dziecko, tym filtr powinien być szczelniejszy. Warto zasugerować rodzicom instalację funkcji informowania rodzica lub opiekuna o stronach, które dziecko odwiedziło (lub próbowało odwiedzić
      w przypadku blokady dostępu).
   2. Przeprowadzać, dopasowaną do wieku małoletniego, edukację seksualną aby podnosić świadomość i zapobiegać rozwojowi nieprawidłowych postaw i zachowań związanych z seksem.
   3. Monitorować wyszukiwane w Internecie przez dzieci treści i na bieżąco omawiać je z rodzicami w obecności pedagoga.
   4. Rozmawiać z dziećmi o tym, co robią w Internecie. Jeżeli coś je zaniepokoi, czegoś się przestraszą w sieci, dziecko powinno czuć, że może się zwierzyć np. pedagogowi. W ten sposób można uniknąć negatywnych konsekwencji związanych z przypadkowym, niezamierzonym kontaktem z treściami drastycznymi, ale także w porę wychwycić inne problemy, których rozwiązania dziecko szuka w Internecie.
3. Powyższe działania edukacyjne, z wyjątkiem opisanych w pkt. 2 będą się odbywać podczas zajęć informatycznych, godzin wychowawczych lub akcji promujących bezpieczne korzystanie z internetu
   w szkole.

 

Rozdział VIII

Przygotowanie pracowników placówki do stosowania standardów ochrony małoletnich

 

1. Szkoła monitoruje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.
2. Rozpoczynając pracę w placówce pracownicy mają obowiązek zapoznania się z obowiązującymi w placówce Standardami Ochrony  Małoletnich.
3. Pracownicy szkoły są przeszkoleni w zakresie rozpoznawania czynników oraz identyfikacji symptomów krzywdzenia dzieci.
4. Wszyscy zatrudnieni są poinformowani o odpowiedzialności prawnej pracowników placówki, w zakresie ich obowiązku do podejmowania interwencji w sytuacji rozpoznania krzywdzenia wychowanka.
5. Wszyscy pracownicy przechodzą szkolenie w zakresie procedury „Niebieskiej Karty” oraz jak rozpoznać symptomy skrzywdzonego małoletniego.
6. Pracownicy placówki mają dostęp do danych kontaktowych lokalnych placówek (załącznik nr 1 do niniejszych Standardów), które zajmują się ochroną dzieci oraz zapewniają pomoc w nagłych wypadkach (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej itp.).
7. Pracownicy placówki podlegają weryfikacji w odpowiednich rejestrach zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym zakresie.

 

Rozdział IX

Ewaluacja stosowania Standardów

 

1.

1. Dyrektor szkoły wyznacza pracownika szkoły, jako osobę odpowiedzialną za przestrzeganie Standardów Ochrony Małoletnich w szkole.
2. Osoba, o której mowa w punkcie 1, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Standardów, za reagowanie na sygnały naruszenia Standardów oraz za proponowanie zmian w Standardach.
3. Osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Małoletnich w szkole, przeprowadza wśród pracowników szkoły, raz na dwa lata, ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów (załącznik nr 6 do niniejszych Standardów). W ankiecie pracownicy szkoły mogą proponować zmiany Standardów oraz wskazywać ich naruszenia w placówce.
4. Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników placówki ankiet. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje dyrektorowi szkoły.
5. Dyrektor, w porozumieniu z Radą Pedagogiczną szkoły, wprowadza do Standardów niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom szkoły ich nowe brzmienie.

 

 

Rozdział X

Przepisy końcowe

 

1.

1. Standardy wchodzą w życie na mocy zarządzenia dyrektora szkoły.
2. Ze Standardami są zapoznani wszyscy pracownicy szkoły co potwierdzają własnoręcznym podpisem (załącznik nr 5 do niniejszych Standardów).
3. Rodzice maja możliwość zapoznania się ze Standardami, które są zamieszczone na stronie internetowej szkoły.

 

 

Załącznik nr 1 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą

 

 

WAŻNE ADRESY – DO KOGO O POMOC W KRYZYSIE DLA DZIECI I DOROSŁYCH!

 

• Centrum Interwencji Kryzysowej

ul. Pamiątkowa 28 (II piętro) Poznań   tel. 509 111 508

• Ośrodek Pomocy Społecznej     ul. Wojciech Bogusławskiego 17

62-002 Suchy Las    tel. 061 2500 366      506 395 177/883 105 766

wolontariat@ops.suchylas.pl

• Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111 czynny codziennie w godzinach od 12.00 do 2.00 (połączenie bezpłatne)
• Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka:  800 12 12 12 czynny od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.15 do 20.00. Można dzwonić po godzinie 20.00 lub w dni wolne od pracy, zgłosić problem i pozostawić swój numer kontaktowy aby pracownik telefonu zaufania oddzwonił.
• Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu emocjonalnego: w ramach Centrum Wsparcia Fundacja Itaka prowadzi całodobową przez 7 dni w tygodniu pomoc telefoniczną pod nr tel. 800 70 22 22
• Telefon Nadziei dla kobiet w ciąży i matek w trudnej sytuacji życiowej: 800 112 800
  czynny od poniedziałku do piątku w godz. 15.00-7.00, w sobotę, niedzielę i święta czynne całą dobę (połączenie bezpłatne)
• Całodobowy Telefon dla Ofiar i Sprawców Przemocy Seksualnej:22 828 11 12
• Telefon Zaufania dla Osób doświadczających przemocy: 600 070 717
• Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w kryzysie emocjonalnym: 116 123

 

 

Załącznik nr 2 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą

 

WZÓR NOTATKI  SŁUŻBOWEJ

 

Imię i nazwisko dziecka………………………..

Data sporządzenia notatki…………………….

 

1. Opis wyglądu dziecka: (np. urazy-jakie?) …………………………………………………………………….

…………………………………………………………………………………………………………………………………….. 

 

2. Zachowanie dziecka (jakie?)

  ……………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………………………………….

……………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

3. Inne informacje istotne w rozpoznawaniu sytuacji dziecka: ……………………….………….

……………………………………………………………………………………………………………………………………..

……………………………………………………………………………………………………………

4. Źródło informacji: ……………………………………………………………………………………………………..

 

5. Podjęte działania interwencyjne:

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… 

 

……………………………………………

podpis osoby sporządzającej notatkę

 

Załącznik nr 3 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą 

Biedrusko, dnia………………………….

  

 

Do Sądu Rejonowego

w…………………………

Wydział Rodzinny i Nieletnich 

 

Wnioskodawca: …………………………………………(imię i nazwisko)

ul……………………………………………………………………………………

Uczestnicy postępowania:……………………………………(imię i nazwisko)

ul………………………………………………………………………………………..

Rodzice małoletniej/małoletniego:……………………………………………………………….

 

 

WNIOSEK O WGLĄD W SYTUACJĘ DZIECKA

Wnoszę o:

1. Wgląd w sytuację małoletniej/małoletniego …………………………………………………. i wydanie odpowiednich zarządzeń opiekuńczych.

Uzasadnienie

Małoletnia/Małoletni…………………………………………………….. ( opis sytuacji zaobserwowanych i wywołujących podejrzenia naruszenia bezpieczeństwa dziecka) ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Mając powyższe na uwadze wnoszę jak na wstępie.

 

 

…………………………………………………….

podpisy osoby reprezentującej placówkę

 

Załącznik nr 4  do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą 

 

KARTA INTERWENCJI